به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از حج، حجت الاسلام و المسلمین «نجف نجفی روحانی» از معدود کسانی است که مدینه را مانند کف دست خود می شناسد و تاریخ مدنی اسلام را در این شهر با پوست ، گوشت و استخوان خود لمس کرده است. شش سال است که مسوولیت نمایندگی بعثه مقام معظم رهبری را در مدینه برعهده دارد. اگر مدینه را بخشی از تاریخ اسلام بدانیم ، بی تردید او تبلور و تجسم قسمت های مهمی از این تاریخ است.او از مدینه 1400 سال قبل زمانی که پیامبر اسلام پایه‌های حکومت اسلامی را در این مکان مقدس طرح ریزی کردند و تک تک اماکنی که رسول الله (صلی الله علیه واله) و یاران آن حضرت در آن قدم نهاده اند، با استناد به احادیث و روایات متعدد به گونه ای حرف می‌زند که با مدینه شناسی‌های رایج تفاوت دارد.

این اطلاعات و شواهد از همراه شدن با او در یک «زیارت دوره» آشکار می‌شود. گاهی جمعی از نخبگان و اندیشمندان که به سرزمین وحی عزیمت می‌کنند از نماینده بعثه مقام معظم رهبری در مدینه تقاضا می‌کنند تا زیارت دوره را با وی بگذرانند و او پاسخ منفی نمی‌دهد و با آنان همراه می‌شود. «زیارت دوره» عنوانی برای بازدید از اماکن مقدس مذهبی و تاریخی مدینه است که تمامی زائران ایرانی در مدت اقامت در این سرزمین مقدس یک روز را به آن اختصاص می‌دهند تا با حوادث تاریخی در زمان حضور مقدس 10 ساله رسول الله (ص) در مدینه آشنا شوند. این در شرایطی است که ده‌ها نفر از مسوولان کشور، دست اندرکاران فعالیت‌های فرهنگی بعثه، روحانیون کاروان‌ها از صبح تا شب بدون وقفه برای رتق و فتق امور زائران در دفتر بعثه حضور می‌یابند. ضمن آن که در کنار سخنرانی در همایش‌های مستمر فرهنگی برای دانشجویان و طلاب و نخبگان و دانش آموزان و اهل سنت، زائران سرزمین وحی نیز غالبا سفره دل خود را نزد نماینده بعثه مقام معظم رهبری باز می‌کنند.

یکی از روحانی کاروان گلایه دارد. یکی از هتل محل اقامت خود ناراضی است. زائری از برخورد نامناسب کشور میزبان می‌نالد. زائری دیگر از آژانس‌های زیارتی شکوه می‌کند. دیگری از نماینده مقام رهبری استمداد می‌طلبد که اینجا کسی را ندارد و برای کفن و دفن زائر همراهش مساعدت کند و فردی به دنبال آزادی زائری از بستگان خود است که هنگام تصویربرداری در بقیع دستگیر شده است و… همه به بعثه پناه می‌آورند. ا این وجود نماینده مقام رهبری برای همراه شدن با جمعی از زائران در زیارت دوره پاسخ منفی نمی‌دهد و سوار اتوبوس می‌شود و تاریخ نقطه به نقطه شهر مدینه را برای اندیشمندان و فرهیختگان اعزامی از سراسر کشور توضیح می‌دهد: مدینه 50 هزار شیعه دارد. اینجا منطقه «باب العوالی» است.

 مزرعه سلمان فارسی محمدی
کمی جلوتر به باغ سلمان می‌رسیم. در باغ سلمان چاهی واقع شده که از آن آب کشیدند و پیکر مطهر رسول الله (صلی الله علیه واله) را غسل دادند. باغ سلمان دارای نخل هایی با خرمای «اجوه» است. گرانترین خرمای جهان. کیلویی 90 تا 100 هزار تومان. این خرما خاصیت پزشکی فراوانی دارد. پزشکان می‌گویند سموم بدن را دفع می‌کند. نخل این باغ با دست‌های مبارک پیامبر کاشته شده است. بعد از باب العوالی به منطقه «مشربه ام ابراهیم» می‌رسیم. نام همسر ابراهیم است. پسر پیامبر گرامی اسلام به نام ابراهیم در باب العوالی به دنیا آمد و در همان کودکی از دنیا رفت و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد. مشربه محل شرب و دارای هفت باغ است. مادر حضرت رضا (علیه السلام) در مشربه ام ابراهیم مدفون است. ایرانیان در گذشته برای زیارت به اینجا مراجعه می‌کردند، ولی بعدها دور آن دیوار کشیدند و چند سالی است که در ورودی آن را نیز جوش داده اند تا دیگر کسی نتواند وارد آن شود. اتوبوس به راه خود ادامه می‌دهد. به مسجد قبا می‌رسیم. نماینده بعثه مقام معظم رهبری ادامه می‌دهد: هر کس دو رکعت نماز در این مسجد بخواند ثواب یک عمره را دارد. در کنار قبا، مسجد «ضرار» هم وجود داشته است. مسجد ضرار در مقابل مسجد قبا به دستور «ابوعامر» بنا شد. در جنگ احد جوانی در رکاب پیامبر به نام «حنظله» شهید شد.

 مسجد ضرار
این جوان فرزند ابوعامر بود. پدر حنظله و پدرخانم او مقابل پیغمبر ایستادند. حنظله در فیلم مختار هم به تصویر کشیده شده است. وقتی او شهید شد پیامبر اسلام گفت که من دیدم ملائکه او را به آسمان بردند. در ادامه راه به کوهی می‌رسیم به نام حمراءالاسد. حمراء به معنی قرمز و اسد به معنای شیر است و چون این کوه تا حدودی شبیه شیر است به این نام خوانده شده است. پیغبر فرموده اند: اگر حمراء الاسد نبود، ما در جنگ احد شکست می‌خوردیم. وقتی یک مشرک منصف خبر می‌آورد که سپاه معاویه آماده حمله به مسلمانان در مدینه است، پیامبر اسلام دستور می‌دهد در سطح وسیعی از این منطقه آتش روشن کنند. استفاده از این تدبیر که امروز از آن به عنوان جنگ روانی یاد می‌کنند، موجب عقب نشینی دشمن می‌شود. از حمراءالاسد دور می‌شویم. مسجد شجره از دور نمایان است. در جلوی مسجد شجره چاه‌های آب مشاهده می‌شود. حجت الاسلام والمسلمین نجفی روحانی می‌گوید: هنگامی که پیامبر اسلام دولت را در مدینه تشکیل دادند، منابع عمومی را بین مردم تقسیم کردند. این زمین‌ها به حضرت علی (علیه السلام) اختصاص یافت. آن حضرت در دورانی که خلافت را عهده دار نبودند، اقدام به حفر چاه هایی در این منطقه و ینبع و همچنین غدیر کردند. زیارت دوره همراه با نماینده مقام رهبری تا نزدیک ظهر به طول می‌انجامد.توضیحات او از چگونگی شکل گیری حسینیه امام حسن مجتبی (علیه السلام) مسجد باشکوه شیعیان در عربستان توسط شیخ فقید «العمری» شنیدنی است. شخ العمری از پول سنگ‌های فیروزه نیشابور که تاجر ایرانی به توصیه آیت الله پسید ابولحسن اصفهانی به وی اهداء می‌شود، ساخته می‌شود.

 مسجد شیعیان در مدینه منوره
 اینک شیخ کاظم فرزند العمری تولیت حسینیه شیعیان و امامت آن را که در باغی بسیار زیبا بنا شده نقل است، برعهده دارد. از شیخ کاظم نقل می‌کنند که یک بار پدرش را دستگیر و به اعدام محکوم می‌کنند، قبل از اجرای حکم اعدام، طناب دار در گردن شیخ مرتضی پاره می‌شود و ماموران متعجب و وحشت زده حکم را اجرا نمی‌کنند. شیخ کاظم به نقل از پدرش می‌گوید هنگامی که طناب دار را بر گردنش آویختند به حضرت فاطمه زهرا متوسل شده است.

آخرین مکان مسجد مباهله است. همان مکانی که پیامبر اسلام همراه با حضرت فاطمه (سلام الله علیها) و حضرت امیرمومنان (علیه السلام) و حسنین علیهماالسلام قصد مباهله با مشرکان را داشت، اما سرکرده آنان از این اقدام هراسید و پذیرفت که با پرداخت مبلغی به عنوان «جزیه» در سایه حکومت اسلامی زندگی کند. زیارت دوره به پایان راه نزدیک می‌شود. حجت الاسلام و المسلمین نجفی روحانی به پرسش‌های حاضران در اتوبوس پاسخ می‌دهد. او بهترین خاطره خود از حضور در مدینه را لبخندهای زائران در مسجد شجره بعد از نماز جماعت باشکوه عشا بر روی لب‌های محرم گزاران ایرانی می‌داند و توهین افراد ناآگاه و متحجر به زائران حریم نبوی بویژه روحانیون عزیز را از تلخ‌ترین رویدادهای حضور خود در مدینه می‌داند. کوه احد که مزار حضرت حمره در جوار آن قرار دارد، مسجد قبا، ستون توبه و ستون حرس را از اماکنی می‌داند که عبرت‌های آن فوق العاده بر وی تاثیرگذار است و اعتقاد دارد هر زائری که به مدینه عزیمت کرده تا از ستون توبه دیدن نکرده، نباید این شهر را ترک کند. حجت الاسلام و المسلمین نجفی روحانی از جمع شرکت کنندگان در زیارت دوره خداحافظی می‌کند و از اتوبوس پیاده می‌شود. خبرنگار اعزامی پایگاه اطلاع رسانی حج به مدینه منوره، در راه دفتر بعثه درست در مقابل مسجد مباهله چند واژه را با نماینده مقام رهبری در میان می‌گذارد و از وی می‌خواهد تا حرف دل خود را در باره این واژه‌ها بر زبان جاری کند. او حرف دل خود را می‌زند:

مسجد قبا: درس فرق بین حق و باطل

مسجد ضرار: این هم درس فرق بین حق و باطل

احد: درس ضرورت اطاعت از رهبر

ستون توبه: بازنگری در خویش

ستون حرس: درس حمایت و حفاظت از رهبری

مدینه: دایره المعارف اسرار و معارف الهی

بسم الله الرحمن الرحیم

به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از شفقنا، امام زین العابدین هنگام ورود ماه مبارک رمضان می فرمودند: خدایا ما را یاری کن تا روزهای این ماه را روزه بداریم و شب‌هایش را با نماز و اظهار خاکساری در برابر تو به صبح آوریم؛ تا هیچ روز آن بر غفلت ما و هیچ شب آن بر کوتاهی ما گواه نباشد.امام سجاد (علیه السلام) در دعای چهل و چهارم صحیفه سجادیه اینگونه با پروردگار خویش مناجات می کرد: ستایش برای خداست که ما را به سپاس خود رهنمون گردید و به آن اهلیت بخشید تا از شکرگزاران احسان او باشیم و بر این کار، ما را پاداش نیکوکاران دهد.

ستایش برای خداست که دین خود را به ما عطا فرمود و ما را به آیین خود ویژه گردانید و به راه‌های احسان خویش پویا ساخت تا به فضل نعمت او به سوی خشنودی‌اش روانه شویم؛ ستایشی که آن را از ما قبول کند و به سبب آن از ما راضی شود.

ماه پاکیزگی از آلودگی ها
ستایش برای خداست که ماه خود، ماه رمضان را از جمله راه‌های احسان قرار داد که ماه روزه، ماه اسلام، ماه پاکیزگی از آلودگی‌ها، ماه رها شدن از گناهان و ماه شب زنده‌داری است. ماهی که قرآن در آن نازل شده؛ قرآنی که راهنمای مردم و نشانه آشکار هدایت و جدا کننده حق از باطل است.پس به سبب حرمت‌های فراوان و فضیلت‌های نمایان که برای این ماه مقرر داشت، برتری آن را بر دیگر ماه‌ها عیان فرمود. برای بزرگداشت آن، چیزهایی را که در ماه‌های دیگر حلال کرده بود، در این ماه حرام گردانید، و خوردنی‌ها و آشامیدنی‌ها را ممنوع کرد، و برای آن زمانی معین قرار داد، که نه اجازه می‌دهد آن زمان معین، پیش انداخته شود و نه می‌پذیرد که به تاخیر افتد.آن گاه یکی از شب‌های این ماه را بر شب‌های هزار ماه دیگر برتری داد و نام آن را "شب قدر" نهاد؛ شبی که در آن، فرشتگان و روح به فرمان پروردگارشان بر هر یک از بندگان او که بخواهد، با تقدیر بی‌تغییر الهی که برای هر کاری در نظر گرفته شده، فرود می‌آیند.

به ما بیاموز که حرمت این ماه را بزرگ بشماریم
خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و به ما بیاموز که چگونه فضیلت این ماه را بشناسیم و حرمتش را بزرگ بشماریم و از آنچه ما را منع فرموده‌ای؛ خودداری کنیم، و یاری کن تا با نگه داشتن اعضا و جوارح خود از گناه و به کار گماشتن آنها در آنچه سبب خشنودی توست، روزهای آن را روزه بداریم؛ آن سان که به سخنان بیهوده گوش نسپاریم، و چشم خود را به سوی بازیچه‌ها ندوانیم، و به حرام‌ها دست نگشاییم، و به سوی ناشایسته‌ها قدم بر نداریم، و شکم‌هایمان جز آنچه تو حلال کرده‌ای در خود جمع نکند، و زبان‌مان جز آنچه تو فرموده‌ای نگوید، و جز در آنچه ما را به ثواب تو نزدیک می‌سازد، خود را به زحمت نیندازیم و جز آن کار که ما را از مجازات تو حفظ می‌کند به کار دیگر نپردازیم.آن گاه به لطف خود، همه‌ این اعمال را از ریای ریاکاران و آوازه‌ جویی آوازه‌جویان پیراسته کن، تا کسی را در عبادت خود با تو شریک نگیریم و جز تو منظور و مرادی نجوییم.

ما را بر اوقات نمازهای پنج گانه آگاهی دهخدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را در این ماه بر اوقات نمازهای پنج گانه آگاهی ده؛ با احکام و شرایط آن که مقرر فرموده‌ای، و واجباتش که لازم گردانده‌ای، و وظایفی که به آنها موظف کرده‌ای، و هنگامه‌هایی که برای آنها قرار داده‌ای آشنا کن.
خدایا ما را در نماز، با کسانی برابر ساز که مراتب بلند آن را دریافته‌اند و ارکان آن را حفظ می‌کنند و آن را در وقت خود، به شیوه بنده و فرستاده‌ تو ـ که درودهای تو بر او و خاندانش باد ـ در رکوع و سجود و همه فضیلت‌های آن با کامل‌ترین وضو و در نهایت خشوع به جای می‌آورند.

با کدام دشمن، یکدل نمی شویم
توفیقمان ده که در این ماه، با نیکی و احسان، به سوی خویشان خود رویم، و با بخشش و عطایا از همسایگان خود دل‌جویی کنیم، و دارایی‌های خود را از حقوق مردم بپیراییم، و با جدا کردن زکات پاکیزه نماییم، و با کسی که از ما دوری گزیده آشتی کنیم. با آن که بر ما ستم نموده، از مقتضای انصاف در نگذریم، و با آن که با ما دشمنی ورزیده صلح کنیم، مگر کسی که در راه تو و برای تو با او دشمن شده‌ایم، که او دشمنی است که با وی دوستی نمی‌کنیم، و از حزبی است که با آن یکرنگ و یکدل نمی‌شویم.ما را موفق کن که در این ماه با انجام دادن کارهای نیک و پسندیده خود را به تو نزدیک‌تر سازیم؛ اعمالی که با آنها گناهان‌مان را بیامرزی و ما را از شروع به ناشایسته‌ها نگاه داری، تا هیچ یک از فرشتگان تو بیش از طاعت‌های گوناگون ما نزد تو طاعت نیاورند، و در انواع سبب‌های تقرب، به پای ما نرسند.

ما را شایسته کرامتی کن که به دوستان خود وعده داده ای
خدایا، من از تو می‌خواهم که به حق این ماه، و به حق هر فرشته‌ای که او را مقرب خود ساخته‌ای، و هر پیامبری که او را به رسالت فرستاده‌ای، و هر بنده‌ی صالحی که برگزیده‌ای و او از آغاز تا انجام این ماه در عبادتت کوشیده است، بر محمد و خاندانش درود فرستی و ما را شایسته‌ آن کرامت کنی که به دوستان خود وعده فرموده‌ای، و از آنچه برای بندگان کوشا در اطاعت خود قرار داده‌ای، برخوردارمان سازی، و به رحمت خود ما را در صف آنانی درآوری که بالاترین مرتبه‌های بهشت را سزاوارند.

ما را جزو بهترین کسانی قرار ده که با این ماه به سرآورده اند
خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و چنان کن که ما از کج‌روی در مساله توحید تو، و کوتاهی در بزرگداشت تو، و شک در دین تو، و گم کردن راه تو، و غفلت از حرمتگزاری تو، و فریب خوردن از دشمن تو، شیطان رانده شده، برکنار مانیم.خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و هرگاه در هر یک از شب‌های این ماه بخشایش تو جمعی از بندگانت را از بند عذاب رهایی بخشد و گذشت تو ایشان را ببخشاید، ما را از جمله این بندگان قرار ده و در شمار بهترین کسانی درآور که با این ماه به سر برده‌اند و با آن همراهی کرده‌اند.

با ناپدید شدن این ماه گناهان ما را محو کنخدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و چون هلال این ماه ناپدید شود، گناهان ما را نیز محو نما، و چون روزهای آن به پایان رسد، آلودگی‌های ما را نیز از میان بردار، تا در حالی آن را پشت سر گذاریم که تو ما را از هر خطا پیراسته‌ای و از هر گناه پاکیزه ساخته‌ای.خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و اگر در این ماه میانه‌روی پیشه نکرده‌ایم، ما را به راه میانهآور، و اگر از راه راست منحرف شده ایم؛ به راه راستمان بدار، و اگر دشمن تو، شیطان، ما را احاطه کرده است، از چنگ او رهایی‌مان بخش.

لحظه های این ماه را با طاعت ما بیارای
خدایا، این ماه را با عبادت ما آکنده ساز، و لحظه‌هایش را با طاعت ما بیارای، و ما را یاری کن که روزهایش را روزه بداریم و شب‌هایش را با نماز و نیاز و فروتنی و اظهار خاکساری در برابر تو به صبح آوریم، تا هیچ روز آن بر غفلت ما، و هیچ شب آن بر کوتاهی ما گواه نباشد.
خدایا، ما را در ماه‌ها و روزهای دیگر و تا زنده‌ایم، این چنین قرار ده و از آن بندگان شایسته‌ خود گردان که بهشت را به میراث می‌برند و در آن جاودانه می‌مانند؛ آنان که آنچه باید در راه خدا بدهند، می‌دهند و در حالی به سوی پروردگارشان باز می‌گردند که دل‌هایشان هراسان است؛ ‌آنان که در کارهای نیک شتاب می‌ورزند و هم ایشان در آنها بر یکدیگر سبقت می‌گیرند.خدایا، در هر وقت و در هر زمان و در هر حال، بر محمد و خاندانش درود فرست، به شمار درودهایی که بر دیگران فرستاده‌ای، و چندین برابر همه‌ آنها؛ چندان که جز تو کسی آنها را شماره نتواند کرد، زیرا تو هر چه خواهی همان کنی.

منبع: شیعه نیوز

بسم الله الرحمن الرحیم

 

به گزارش «شیعه نیوز»، علامه محقق احمد امین انطاکی، فارغ التحصیل دانشگاه الازهر مصر، از افرادی است که پس از طی مراحل علمی، به مذهب تشیع گرویده و به مذهب اهل تسنن پشت کرده است.

این مرد بزرگ در قریه‌ای به نام «عنصو» نزدیک انطاکیه (ترکیه) در سال 1311 هجری قمری متولد شد.
در مقدمه کتاب خود، «فی طریقی الی التشیع»[1] می‌نویسد: علت گرایشم به تشیع، فرموده رسول خدا(صلی الله علیه و آله) است که با توجه به آگاهی به تمام مذاهب اسلامی فرمود:

مثل اهل بیت من در میان شما، همانند کشتی نوح است، کسی که سوار آن شد نجات یافت و کسی که مخالفت از آن کرد، غرق شد.» [2]

دیدم اگر پیروی از اهل بیت (علیهم‌السلام) کنم و احکام دینم را از آن‌ها اخذ کنم، شکی نیست که نجات می‌‌یابم و اگر آن‌ها را ترک کنم و احکام دینم را از غیر آن‌ها بگیرم شکی نیست که از گمراهان خواهم بود. علامه احمد انطاکی پس از احراز گواهینامه مقامات عالیه از رئیس دانشگاه الازهر در سن چهل و چند سالگی با برادر ارجمندش علامه محمد فرعی امین انطاکی به مذهب تشیع گرویدند.

ایشان پس از خروج از دانشگاه الازهر، به سوریه آمد و آنجا را محل سکونت خود قرار داد. پیش از آنکه اظهار تشیع کند، در شهر «حلب» رهبر روحانی و مدرس بود، وقتی حکومت از گرایش او به تشیع اطلاع یافت، حقوق ماهیانه‌اش را قطع کرد، ولی خداوند به چندین برابر آن حقوق به او از خزانه رزقش، لطف فرمود. آری همیشه باطل‌گرایان در خسران هستند، و سپاس مخصوص خدای مهربان است و عاقبت نیک ویژه پرهیزکاران.

او در مقدمه کتاب خود (فی طریقی الی التشیع، ص 16) می‌گوید: من و برادرم «محمد مرعی امین» همواره درباره مذاهب بحث می‌‌کردیم، و در بحث‌های عقاید و مذاهب می‌اندیشیدیم، و از اختلافات بین مذاهب چهارگانه اهل تسنن در تعجب بودیم. در دریای حیرت به سر می‌بردیم تا آن موقعی که به «حلب» (یکی از شهرهای سوریه) آمدیم. در مسافرخانه حلب، شخصی به نام «عبدالقادر» که کتاب المراجعات تألیف علامه فقید سید عبدالحسین شرف الدین را همراه داشت به ما ارائه داد.

برادرم پس از مطالعه آن کتاب و بررسی استدلال‌ها و مناظرات آن، کتاب را به من داد و گفت: این کتاب را از من بگیر و بخوان و در آن بیندیش و تعجب کن! گفتم: کتاب را از من دور کن، من نیازی به آن ندارم. من از مذهب تشیع و آنچه مربوط به آن است کراهت دارم، زیرا آن‌ها را می‌شناسم.

برادرم گفت: این کتاب را بگیر و مطالعه کن، ولی عمل به آن نکن! مطالعه کتاب چه ضرری به تو می‌زند؟ کتاب را گرفتم و با کمال شگفتی صفحات آن را می‌خواندم و مطالب مستدل آن برایم بزرگ می‌نمود. درباره این کتاب و محتوای آن و مناظره‌های مؤلف معظم آن با رئیس دانشگاه الازهر «شیخ سلیم البشری» که در آن کتاب آمده بود با کمال دقت فکر می‌کردم، شیخ از هر مسئله‌ای می پرسید؛ مؤلف جوابی قانع کننده به او می‌داد، به همین ترتیب کتاب را تا آخر مطالعه کردم. (علامت رمزی مؤلف کتاب «ش» اشاره به شیعه بود و علامت رمزی رئیس الازهر «س»، به حساب سنی بود).

در این بررسی، به گفتار این دو مرد علم دقت می‌کردم. بلاغت و درایت و استدلال‌های این کتاب مرا در شگفتی ژرفی فرو برد، ملاحظه کردم که پاسخ‌های مؤلف کتاب مطابق حق است، در نزد من کوچک‌ترین شبهه‌ای در حقانیت گفتار مؤلف باقی نماند. رئیس «الازهر» جز تسلیم در برابر جواب‌های استاد شرف‌الدین راهی نداشت.

با برادرم درباره مذهب تشیع مذاکره می‌کردیم، گاهی برادرم خود را سنی قرار می‌داد، و من خود را شیعه، و به مناظره می‌پرداختیم و می‌دیدیم حق با شیعی است، و گاهی برادرم خود را شیعی قرار می‌داد و من خود را سنی و به مباحثه می‌پرداختیم؛ حق را از آن شیعه می‌دانستیم، به همین روش با برادرم همواره بحث داشتیم.

وقتی که برادرم شیعه می‌شد، از من دلیل بر صحت تمسک به یکی از مذاهب چهارگانه اهل تسنن می‌خواست، من چیزی از دلیل را پیش خود نمی‌دیدم، برادرم می‌گفت: دلیلت بر تعبد به مذهب شافعی چیست؟ آیا آیه‌ای از قرآن یا روایتی داری؟ من نه آیه‌ای و نه روایتی داشتم که به آن بر صحت تمسک خود به یکی از مذاهب اهل تسنن استدلال کنم.

می‌گفتم: اجماع داریم. می‌گفت: اجماعی در کار نیست، وجود اجماع، محال است، زیرا طرفداران مذاهب، در هر یک از مذاهب که کدام حق است اختلاف دارند، بنابراین چگونه اجماع در این موارد تحقق می‌یابد؟

من از او برای صحت مذهب جعفری مطالبه دلیل می‌کردم، و می‌گفتم: چه آیه یا روایتی بر صحت این مذهب داری؟ می‌گفت: از رسول خدا(صلی الله علیه و آله) نقل شده است که فرمود:

«مثل اهل بیتی کسفینه نوح، من رکبها نجی، و من تخلف عنها غرق»

نیز فرمود:
«انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی اهل بیتی ما ان تمسکتم بهما لن تضلوا بعدی ابدا لن یفترقا حتی یردا علی الحوض،، فانظروا کیف تخلفونی فیهما.»[3]

این حدیث بین شیعه و سنی متواتر و مشهور است.

سپس به آیاتی از قرآن استدلال می‌کرد که به اتفاق شیعه و سنی آن آیات مربوط به اهل بیت رسول خدا(صلی الله علیه و آله) هستند.

مثلا خداوند در قرآن می‌فرماید:
«قُل لَّا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبَى؛ بگو ای پیامبر! از شما مطالبه مزد نمی‌کنم مگر دوستی خویشاوندانم را. »[4]

و نیز می‌فرماید:

«إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا؛ جز این نیست که خداوند خواسته تا پلیدی و بدی را از شما اهل بیت دور کند و شما را پاک و پاکیزه گرداند.»[5]

عقل و وجدانم مرا به تسلیم در برابر مذهب مستدل تشیع، الزام می‌کرد و اینک می‌گویم: برای من راهی نیست جز تمسک به این مذهب. حق که مذهب اهل بیت(علیهم‌السلام) و اهل بیت هم به آنچه در بیت (خانه) هست بیشتر از دیگران اطلاع دارد. به همین ترتیب،‌ناگزیر به انتخاب این رأی شدیم که حق با مذهب تشیع است، از این رو مذهب جعفری را عهده گرفتیم، و دیگر غیر از آن راه دیگری برای ما باقی نمانده بود،‌همان گونه که «کمیت اسدی» شاعر معروف تشیع می‌گوید:

برای من نیست جز پیروی از آل محمد(صلی الله علیه و آله). برای من جز مذهب حق، مذهبی نیست.»

[1] - چاپ بیروت، سال 1966 میلادی.
[2] - مستدرک الی الصحیحین: ج 3، ص 150 و مدارک دیگر.
[3] - صحیح ترمذی: ج 5، ص 663، حدیث 3788 و مدارک دیگر.
[4] - سوره شوری، آیه 73.
[5] - سوره ا حزاب، آیه 33.

منبع: شیعه نیوز

بسم الله الرحمن الرحیم

ثوبان غلام پیامبر صل الله علیه و آله می گوید: رسول خدا حسن و حسین را بر روی زانوانش قرار داد و فاطمه علیها سلام را در پیش روی خود نشاند و با علی علیه السلام در حالی که معانقه می نمود گفت:

بار خدایا اینان اهل بیت من هستند.

فرائد سمطین ج2 ص 15 ش360

بسم الله الرحمن الرحیم

امام باقر علیه السلام از جد بزرگوارش رسول خدا صل الله علیه و آله نقل می کنند که فرمودند:

اگر ستارگان برای اهل آسمانها امان هستند، اهل بیت من نیز برای اهل زمین مایه آرامش و امان می باشند، چنانچه اهل آسمانها در فقدان ستارگان دچار گرفتاریها می شوند، مردم روی زمین نیز در فراق اهل بیت من به آفتهایی گرفتار آیند.